Ja, Anna
- podstawowe informacje
- Opinie i Nagrody
- multimedia
- pozostałe
Gęsta atmosfera, na którą składają się: rodzinny dramat, rwana montażowo narracja, piękne piosenki Richarda Hawleya i bardzo przyzwoita gra aktorów pozwala nam wciągnąć się w ten film głęboko, choć nie bez oporów. Bohaterami są tu ludzie po traumatycznych przeżyciach rodzinnych, szukający ciepła, zrozumienia... Dialogi są oszczędne, więc musimy domyślać się skali dramatu - szczególnie Anny - po okruchach obrazów, które podpowiadają nam sens zachowania takiego a nie innego. Jest to też film o samotności, takiej samotności, którą poeci ubrali w słowa: "Samotnym jest się wraz z tym wszystkim, co się kocha" oraz "Często miłość oznacza podwójną samotność."
"Ja, Anna" jest filmem dobrym, zapadającym w pamięć, ale - trawestując braci Coen - to nie jest film dla młodych ludzi.
Tak wmawiaj sobie dlatego tylko,że to kino europejskie nie zamierzam się zachwycać film nudny przewidywalny w połowie filmu wiedziałem mniej więcej jak się skończy i litości skończcie z tym,że kino dla dojrzałych ludzi dla dojrzałych bardziej zaliczę Bergmana,Darrena Aronofskyego czy Tarkowskiego to zwykły dramat i do tego strasznie zrobiony,bohaterowie nie wciągają są nudni,a muzyka usypiająca obejrzałem w całości tylko dla zasady,że nie wydaje się opinii gdy się nie widziało całości szanuje twoją ocenę,ale dojrzałość i emocjonalizmu artystycznego tu nie wyczułem bardziej to film dla samotnych,a nie porządny dramat czy kryminał.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
